“Priming effect” – zjawisko polegające na tym, jak ekspozycja na pewne słowa lub pojęcia może wpłynąć na nasze późniejsze zachowanie i myśli

Efekt torowania jest zjawiskiem, które można przetłumaczyć na język angielski “priming effect”.
W ubiegłym wieku psycholodzy odkryli, że po zetknięciu się z pewnym słowem, szybciej niż zwykle pokrewne wyrazy zaczynają przychodzić do głowy. Przykładowo jeśli pomyślisz o słowie “pić”, brakującą literkę w słowie WO_A prawdopodobnie uzupełnisz jako WODA, natomiast jeśli wcześniej myślałeś o “chęci” tą samą lukę uzupełnisz literą “L” i otrzymasz słowo WOLA.
Mało tego maszyneria skojarzeniowa nie tylko tyczy się słów, ale też powiązana jest z naszym stanem emocjonalnym oraz z naszymi działaniami.
John Bargh stworzył eksperyment, w którym brali udział studenci z New York University. Przedział wiekowy w głównej mierze wynosił 18-22 lat. Studenci mieli ułożyć 4 wyrazowe zdania, przy czym połowa miała do dyspozycji słowa związane z podeszłym wiekiem, np. “zapomina”, “łysy”, “siwa” oraz “zmarszczka”. Druga połowa miała wyrazy niezwiązane ze starością. Po ułożeniu zdań uczestnicy byli odsyłani do następnej sali na końcu korytarza, gdzie miał odbyć się kolejny eksperyment. Jednak prawdziwym badaniem był mierzony czas przejścia/spaceru pomiędzy salami. Jak się okazało osoby, które układały zdania ze słów kojarzące się ze starością w dłuższym czasie pokonywały dystans.
Podczas tego eksperymentu zaobserwowali następującą zależność. Wyrazy z zestawu torują myśli o starości, które następnie wpływają na zachowanie.
Oczywiście po przeprowadzonym eksperymencie studenci odrzucili tezę, że słowa miały jakikolwiek wpływ na ich późniejsze zachowanie. Idea podeszłego wieku nie pojawiła się w świadomości uczestników, a mimo to ich zachowanie uległo zmianie.
Związek ten działa również w drugim kierunku.
Na pewnym niemieckim uniwersytecie przeprowadzono badanie, które było lustrzanym odbiciem wyżej wymienionego badania. Studentów poproszono, żeby przez 5 minut chodzili po pokoju w tempie 30 kroków na minutę, czyli około jednej trzeciej normalnego tempa. Po tym doświadczeniu uczestnikom dużo łatwiej było rozpoznawać słowo ze starością, np. “zapominać”, “stary”, “samotny”. Gdy zostanie utorowana idea starości częściej dana osoba będzie zachowywał się jako osoba w podeszłym wieku, a zachowanie wzmocni myślenie o starości.
Proponuję, żebyś sam poobserwował siebie, jak po tym przeczytanym artykule idea “starości” wpływa na Twoje myśli albo zachowanie, może najbliższa rozmowa będzie właśnie ukierunkowana w tym kierunku…
Moje opracowanie na podstawie Daniel Kahneman „Pułapki Myślenia”.
Polecam zajrzeć na pozostałe wpisy. Link do poprzedniego postu znajdziecie poniżej.
Oraz zaobserwowania mojego Instagrama https://www.instagram.com/napisz_cos/
Dziękuję, że jesteś! Thank YOU!