Nie potrafię zrozumieć dziwnych zachowań partnera…

Jeśli zdecydowałeś się na budowanie relacji i napotkałeś pewne trudności, ale nie zrezygnowałeś z drugiej osoby, mam dla Ciebie pewne terapeutyczne narzędzie, które może pomóc lepiej zrozumieć drugą osobę. Zanim jednak do niego przejdę, pozwól na chwilę wstępu.

Za każdym razem, gdy mówimy, że ktoś jest dziwny, nie rozumiemy „odmienności” drugiej strony. W takiej sytuacji powoli może się wkradać ignorancja, która w przyszłości doprowadzi do czegoś niedobrego.

Kobieta i mężczyzna różnią się pod wieloma względami. Jedną z bardzo ważnych rzeczy jest zauważenie, że kobieta i mężczyzna mają inną psychikę, czyli np. to samo zachowanie wywoła całkiem inne odczucia u obu płci albo będzie całkiem inaczej interpretowane.

Uważam, że kobiety chciałyby, żeby mężczyźni randkowali jak kobiety, i na odwrót. Przykładowo, mężczyzna liczy, że kobieta wskoczy mu od razu do łóżka, jak w filmach pornograficznych, i nie dostrzeże, że pewien nastrój buduje się z czasem.

Czasami można usłyszeć takie zdania: „Mężczyźni w XXI wieku są dziwni” albo „Z kobietami jest coś nie tak”. Właśnie to jest ta ignorancja, o której mówiłem na początku.

Świat kobiet został ukształtowany przez mężczyzn i na odwrót. Pretensje możemy mieć do nas samych i zadać sobie pytanie, jakim jesteśmy mężczyzną albo kobietą. Jeśli nie czytałeś żadnej dobrej książki na temat płci przeciwnej, radzę to zrobić, bo unikniesz masy rozczarowań.

Warto zwrócić uwagę na chociażby całkiem inną gospodarkę hormonalną. Każde zachowanie, które możemy zaobserwować, powstało kiedyś w przeszłości danego człowieka. Na sam początek, zamiast okazać pierwszą reakcję, jaką jest złość, która do niczego dobrego nie prowadzi, warto okazać komuś zrozumienie i uspokoić się.

Zachowania, które obserwujemy u ludzi — to, że jedni dbają o siebie, inni zadowalają innych, a jeszcze inni są chamscy — to wszystko było sposobem na przejście pewnego trudnego okresu w życiu. Każdy z nas jest inny, więc decyduje się na inne „mechaniczne automatyczne zachowania”, czyli te niezrozumiałe dla Ciebie zachowania.

Warto wziąć sobie do serca następującą sentencję: „Instynkt przetrwania dalej w nas jest i bierze górę”.

Dlatego warto porozmawiać z taką osobą i przekazać, co czujemy, adekwatnie do sytuacji. Można po prostu powiedzieć, że wkurza nas czyjeś zachowanie (uważam, że ludzie nie potrafią rozmawiać w dzisiejszych czasach — zakładają z góry, że ktoś się domyśli). Często samo otworzenie się na drugą osobę rozwiązuje problem, ale jeśli nie, możesz zadać następujące pytania:
– „Gdzie się tego nauczyłeś?”
– „Kto Ci tak robił?”
– „Przed czym się bronisz? / Przed czym uciekasz?”
– „U kogo to widziałeś?”

Miłego dnia,
Maciek